เมื่อวันก่อนได้มีโอกาสดูหนังเรื่อง อลิซเบธทาวน์ (ชื่อไทยว่าอย่างไรไม่รู้)
เป็นหนังเมื่อปี 2005 นี่เอง นำแสดงโดยป๋า ออร์ลี่ (ออร์ลันโด บลูม) ประกบคู่กะสาวเอ็มเจจากสไปเดอร์แมน (คริสเตียน ดันซ์) ดูรูปประกอบข้าง ๆ นะจ๊ะ 
ส่วนผู้กำกับก็เจ้าเดียวกับ เจอรี่ แมคไกว์ ค่ะ (พอละ เดี๋ยวเค้าว่าอวดฉลาด)
.
ที่นั่งดูก้เพราะไม่มีคนไปดูหนังโรงด้วย ก็เลย นั่งเสียใจดู HBO ทาง UBC เอาก็ได้วะ
หนังดำเนินเรียบ ๆ จนในตอนแรกเกือบจะไม่ดูแล้วแหละ
แต่พอดู ๆ ไป หนังกลับสนุกกว่าที่คิดไว้แต่แรก
.
เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยการล้มเหลวของดรูว์ (ป๋าออร์ลี่) ที่ทำบริษัทรองเท้าของตัวเองเจ๊งเกือยร้อยล้านเหรียญ !!
พร้อมกับโดนแฟนสาวทิ้ง แล้วทีนี้พอดรูว์กะลังจะฆ่าตัวตาย — ดรูว์ก็ได้รับทราบข่าวการตายของพ่อ
และในฐานะลูกชายคนโตเขาต้องเดินทางกลับไปเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงจัดพิธีศพพ่อ
โดยวางแผนไว้ว่าจะฆ่าตัวตายภายหลัง !!
ที่เมืองอลิซเบธทาวน์ทุกคนรู้จัก มิทซ์ เบย์เลอร์ พ่อของดรูว์ รวมทั้งครอบครัวของเขาด้วย
เพราะว่ามิทซ์เป็นคนสำคัญของเมืองนี้ และมีส่วนหนึ่งเกลียดแม่ของดรูว์ ที่พรากมิทซ์ ไปจากอลิซเบธทาวน์
และคนเมืองนี้ไม่รู้แม้แต่น้อยว่า ดรูว์ ลูกชายของมิทซ์ผู้ยิ่งใหญ่ คือคนล้มเหลว
.
ในการเดินทาง ดรูว์ ได้พบกับ แคลร์ แอร์โฮสเตสสาว
ก่อนจากกันก็แลกเบอร์กันเล็กน้อยตามดีกรีความแฮ่นของนางเอก
กลับไปที่อลิซเบธทาวน์กันต่อค่ะ . . . ทุกคนที่เมืองนั้นตั้งใจว่าจะฝังศพมิทซ์
ถึงขั้นจองสุสานล่วงหน้าไว้เพื่อเขา แต่ว่า แม่ของดรูว์ต้องการให้เผา – -*
.
หนังสื่อถึงความขัดแย้งในใจของตัวละครทุกตัว ไม่ว่าจะเป็น ดรูว์ แม่ของดรูว์ ที่โศกเศร้าเสียใจ
แต่เธอก็เลือกที่จะหาอะไรทำ ทำในสิ่งที่เธอเคยเกริ่นไว้กับสามี
ไม่ว่าจะเป็นซ่อม โถส้วม เรียนขับรถ เรียนเต้นแท็ป ฯลฯ
.
อารมณ์ในเรื่องดำเนินสุด ๆ ไม่ว่าจะเป็นเศร้า สนุก (ไม่กั๊กให้คนดูปวดตับเหมือนหนังของ อิตาพิงค์ นะยะ)
ฉากกุ๊กกิ๊กที่แคลร์คุยโทรศัพท์กะดรูว์ก็น่ารักสมจริง เล่นเอาเขินไปเป็นแถบ ๆ เชียว
ส่วนฉากเศร้าตอนที่ แม่ของดรูว์ขึ้นไปกล่าว วันฝังมิทซ์ ก็ทำให้เศร้าสุด ๆ เหมือนกันนะ
ส่วนความตลกของมันก็ใช่ย่อยนะคะ
เพราะว่าแต่ละฉากนี่ขำน้ำตาเล็ดทีเดียว
ไม่ว่าจะเป็นฉากที่ หลานของมิทซ์ เล่นคอนเสิร์ทให้ลุงเป็นครั้งสุดท้าย (เลือกเพลง “ฟรีเบิร์ด” ค่ะ)
ฮีปล่อยนกกระดาษสีขาวลงมาจากเพดาน โดยที่ไม่รู้ว่า นกนั้นโดนไฟส่องจนไฟลุก
ทำเอาโกลาหลไปทั้งฮอล เพราะนกดันโฉบไปทั่ว แต่เจ้าหลานตัวดีคนนี้กลับบอกเพื่อน ๆ ในวงดนตรีว่า “เล่นต่อไป”
สปิริตสูงส่งจริง ๆ
ปิดท้ายที่การเดินทางกลับของดรูว์ ซึ่งเดิมทีเขาตั้งใจจะฆ่าตัวตาย แต่ แคลร์เป็นคนมาเปลี่ยนมันไป
เขาจึงเลือกที่จะเดินทางตามแผนที่ที่แคลร์ให้ไว้ก่อนจาก
เขานำกระดูกของพ่อไปโปรย ตามที่ต่าง ๆ ที่พ่อเคยสัญญาว่าจะมาขับรถด้วยกัน
แต่เขานำมาได้เพียงอัฐิของพ่อเท่านั้น
.
เขาจะตามหาแคลร์สำเร็จหรือไม่ก็ต้องไปลุ้นในหนังต่อนะจ๊ะ
สำหรับเรื่องนี้ให้ 9/10 จ๊ะ
เพลงเพราะ พระเอก + นางเอกน่ารัก และภาพสวย
พลอตเรื่องก็ดีเลิศ
เหมาะกับวันหยุดจริง ๆ หรือว่าจะรอดูตอนวันพ่อก็ซึ้งไปอีกแบบนึงนะ
Moni Swan 